15 juli 2022
Gedurende zeebaars sessie op het havenhoofd krijg ik tijdens het urineren visueel contact met een tropisch ogend visje. Het kwam eventjes omhoog in het water tussen de stenen waartegen ik stond te sproeien. Het is er een die ik vaker heb gezien. En zelfs gevangen! Canarische eilanden, Griekenland, Turkije… Zelfs mijn d.m.v. cannabinoïden vertraagde hersenen geven het antwoord binnen enkele seconde: Lipvis!
Ik haal mijn hengel meteen binnen en vervang de grote drijver voor een kleiner dobbertje (3+1 gr. bol model) en zoek een zo klein mogelijk haakje. De kleinste haak die ik tot mijn beschikking had is een maat 2 blauwe forelhaak, niet bepaald subtiel. In ieder geval, niet subtiel genoeg naar mijn smaak. Het visje wat ik had gespot was hoogstens 15 cm. Ik had gehoopt een maatje 10 of kleiner te vinden.
Gezien de nogal smalle opening tussen de stenen vis ik enkel het topdeel van mijn 10 ft karperhengel. Al snel krijg ik de eerste aanbeten, die resulteren in missers. Er wordt telkens lang met het aas gespeeld tot de dobber op een gegeven moment mooi wegloopt. Ik tik kort aan en voel meteen stevige weerstand. 35/00 kan wat hebben, ik trek dan ook hard terug en al snel komt er een mooi palinkje boven. Al snel komen er nog twee boven. Kleinste rond de 15 cm, grootste tegen de 50 cm.
Ik bleef fanatieke aanbeten krijgen, maar het bleef bij die drie alen. Tot het heel donker werd en het aas op was…
23 juli 2022
Vandaag ben ik beter uitgerust: mijn gloednieuwe 4 ft (ja, u leest het goed: 120 cm) 3 lb stalker hengel is korter dan het ca. 5 ft (150 cm) lange topdeel van mijn karperhengel. Hierdoor leek het me een perfecte stok voor “the job”. Uitgerust met een stevige molen volgespoeld met geheugenloze 35/00 nylon. Ook heb ik een ruime selectie haken bij me, tussen de maat 1 en 12.
Ik begin met een stukje zager op een longshank 10. Zet de dobber ongeveer een meter diep. Werp in tussen de stenen en vang bijna instant een vreemd ogend visje. Bij nader inzien een slijmvis. Geweldig! Mooi visje, nog een soort die ik van mijn (bescheiden) soortenlijst af kan strepen. Even later komt Karel erbij, we gaan naar de stek van vorige keer. Hij kan lekker zeebaarzen en ik ga kijken of ik die lipvis te pakken kan krijgen… Net aangekomen op de stek en meteen weer beet. Weer een slijmvisje, ditmaal wat groter. Volgende “worp” (laten zakken van montage) meen ik een lipvisje te hebben gehaakt. Deze valt van de haak af tussen de stenen. Meteen spring ik er achteraan. Pas toen ik het van dichtbij zag, begreep ik dat het niet om een lipvis ging. Het 17 cm lange beest zag eruit alsof het de lagere kringen van de hel bewoond. Met trillende handen pak ik me telefoon erbij: gehoornde slijmvis…
Jemig, haak helemaal doorgeslikt… Kort afknippen, beest kan terug. Nieuw haakje erop, ik kan weer vissen. Om een lang verhaal zo kort mogelijk te maken: Bij de 19 zijn we gestopt met tellen, en Karel heeft zelfs een slijmvis kunnen pakken aan de buitenkant. Stuk voor stuk mooie vissen van tussen de 7 en de 18 cm (NL record: 18,5 cm Gehoornde Slijmvis). Toen de zagers op waren heb ik gevangen met maden en stukjes dauwpier. Dik tevreden en blij dat mijn nieuwe aanwinst (stalker hengel) de vuurdoop succesvol heeft doorstaan. Meteen zie ik andere mogelijkheden in…
Leuk dagje, maar niet helemaal waar ik voor gekomen ben. Die lipvis moet er ergens zitten…
Nuttige stellingen: 1) Lipvissen leven vaak tussen de stenen, daar prooien ze op krabben, allerlei garnalen en visjes. Het gaat hier om een zomergast die bij ons tussen april en oktober voor de kust voorkomt. 2) In Engelstalige literatuur worden haakmaten tussen de 4 en de 2/0 aangeraden. Belangrijk schijnt ook een dikkere (bijv. 50/00) onderlijn te zijn, tegen de tandjes. Zelf zou ik in Nederland iets fijner vissen, ik weet niet hoe groot ze hier kunnen worden… 3) Het schijnt dat de grootste lipvissen worden gevangen met stukjes vis, gemiddelde maat heeft een voorkeur voor krab, en de meeste kleintjes worden gevangen met een stukje zager. Succes voor hen die het aandurven!